Morgenmiddag staat er na een onderbreking van twee weken weer een thuiswedstrijd op het programma. In een bloedstollend slot van de competitie zijn we, met nog vier wedstrijden te gaan, gastheer van M.S.C. uit Meppel. Onze gasten maken als promovendus een uitstekend seizoen mee, maar zijn op de 6^e plaats nog niet helemaal veilig. De zwart-witten weten met enige regelmaat het net makkelijk te vinden, maar hebben bij tijd een wijlen ook moeite om de verdedigende stellingen gesloten te houden. Zo was de heenwedstrijd in Meppel een goede afspiegeling van het seizoen. Onze gasten wisten de snelle voorsprong, gescoord door Ian van der Kolk, nog voor rust op overtuigende wijze om te buigen naar een 3-1 voorsprong, maar bleven door doelpunten van Marc Boudesteyn, Robin Gerritsen en Jeffrey de Nooijer ontgoocheld achter (3-4). Uit de laatste vier wedstrijden wisten de zwart-witten zeven punten te behalen. Directe concurrent De Weide werd met een overtuigende 4-0 puntloos huiswaarts gestuurd en een week later werd er een punt meegenomen uit Zuidwolde (1-1). Begin april werd er nog op eigenveld een benauwde overwinning behaald op het in degradatienood verkerende Z.A.C. (1-0). Vol goede moed werd er een week later afgereisd naar Stadshagen om het kampioensfeest van C.S.V. ’28 met een week uit te stellen, maar niets bleek minder waar en werden de Meppelnaren, net als zo velen dit seizoen, slachtoffer van de scoringsdriften van de oranjehemden (7-1).

Voor ons vlaggenschip is het wederom een spannend slot van de competitie. De periode van zes wedstrijden zonder overwinning zorgde ervoor dat de ploegen die in zwaar weer verkeerden, weer het geloof kregen de dans te kunnen ontspringen. Dat nummer twee IJ.V.V. op bezoek kwam leek op voorhand dan ook niet de ideale tegenstander om eindelijk weer eens drie punten te kunnen bijschrijven. Met een vroege achterstand leek dat gevoel dan ook te kloppen, maar onze mannen toonden op zeer overtuigende wijze veerkracht. De Boys hadden het betere van het spel en kwamen voor rust door Lennart Prins de Boys volledig terecht langszij. In het tweede bedrijf trokken de Groen-Witten sterk van leer en werd was het Ian van de Kolk die de Boys op voorsprong schoot. Onze mannen verslapten niet en waren in het restant de bovenliggende partij. Robin Gerritsen en wederom Ian van der Kolk zorgden voor een comfortabele voorsprong en de 4-1 eindstand. De broodnodige overwinning zorgde voor eindelijk wat ademruimte aan de onderkant. Doordat Dieze-West zijn inhaalwedstrijd tegen directe concurrent F.C. Ommen, na een 2-0 voorsprong te hebben weggegeven, met een man minder toch nog winnend wist af te sluiten, is het gaatje weer teruggebracht naar 2 punten met het moeras der nacompetitie.

Zoals eerder dit seizoen geschreven, hebben beide ploegen in meer dan 100 jaar niet meer de degens met elkaar gekruist in competitieverband. In 1920 kwamen beide ploegen uit in de 1^ste klasse van de Noord Centrale Voetbal Bond (N.C.V.B.) en troffen beide ploegen elkaar in de kampioenwedstrijden om uit te maken wie zou promoveren naar de 3^e klasse N.V.B. (voorloper K.N.V.B.). In de returnwedstrijd op eigenveld wisten de Boys door een 3-1 overwinning een beslissingswedstrijd af te dwingen, die later ook werd gewonnen (3-1) en Groen-Wit zijn opwachting kon maken bij de N.V.B.

In het spannende slot van de competitie kunnen onze mannen alle steun gebruiken, dus komt allen de Boys naar voren stuwen, zodat Groen-Wit zal zegevieren.

“Eendracht maakt macht”